gün, düne dönerken...
gün, düne
mevsim güze dönerken,
ruhumun ışıkları dört bir yanıma saçılıyor.
amaçsız gri hücreler olmayandan çözümler üretiyor.
kımıl kımıl düşlerim, biçim arıyorlar kendilerine.
bir garip haller sarmalarken beynimi,
aksırık tıksırık nöbetleri,
tahriş ederken beni,
kalemlerime kavuşmanın hayaliyle yanıp tutuşuyorum..
Yorumlar