topuklu ayakkabı düşmanıyım :)

biliyorum, biliyorum.

çok zarif duruyor, kadınsı oluyor.

farkındayım ama, ayaklarım ağrıyooooor. 

cumartesi günü seco ve ugurcanın nikah ve düğünü vardı. öğleden geceyarısına kadar çok yüksek olmamasına rağmen topuklu ayakkabıların tepesindeydim. otelin kapısına çıktım ve ayakkabıları nihayet çıkardım. oooh, yalınayak arabaya, arabadan da eve yürüdüm.

eve gidince ilk işim, banyoya gidip, soğuk suyla yıkamak oldu ayacıklarımı. iki gündür tabanlarım ağrıyor. annişim beni öyle görünce, her zaman söylediği cümleyi söyledi yine; 

"sokak çocukları gibi spor ayakkabılarla gezmeye devam edersen, böyle olur. alıştır şu ayaklarını topukluya, çocuk değilsin artık" :P

alıştırayım da nasıl? belli ki ayak formum, tabanım, yada kemiklerim, topuklu ayakkabı için yaratılmamışlar. ya da yaratılmışlardı ama ben onları spor ayakkabı rahatlığıyla büyüttüm. şimdi de isyan ediyorlar :)))

güzelim spor ayakkabılarım ayağımdalar şu an, ooooh miiis. ayacıklarım yuvalarında mutlu mesutlar. babet giy sen de derseniz, o da çok düz be anacım. onlar da acıtıyoo, uzun süre ayakta kalınca.

ortopedik tabanlı spor ayakkabılarımı seviyorum,

yemişim zerafetini,  banane yaaaaa. 

:))