gribal enfeksiyon şüphesi ile,

evdeyim.
sabah uyandığımda bademciklerim tombiş olarak karşıladılar beni.
'eyvahh'dedim.
'son iki bucuk ayda grip olamam, böyle bir lükse sahip değilim.'
bademciklerim tombişliğine ek olarak, bir de kafam kalkmıyor.
zaten iki gündür, taş taşımışım gibi kendimi yorgun da hissediyordum.

hemen ofisi aradım, bugün işe gidemeyeceğimi söyledim.
iyice sarınıp, tekrar yattım.
az önce uyandım. uykum kesintisiz değildi ama dinlendiriciydi.
kahvaltımı ettim, e-postalarıma bakmak için bilgisayarıma geçtim.
kendimi iyi hissediyorum diye yayılmak yok.
birazdan kalkıp kendime ıhlamurlu ada çayı yapıp, yarı yatar pozisyoda yastıklarla donanıp oturacağım.
biraz kızımla ilgilenip, onunla konuşacağım.
belki de biraz mozart dinletirim kuzuma, ruhu doysun miniciğimin diye.
sonra ana-kız ikimize de yine pış pışşş :))