sanırım ben yanlış anladım.

yani öyle olmalı.
düşündükçe yanlış anlamış olmalıyım, diyorum.
gerçekten "başınızın çaresine bakın" mı demeye çalışıldı.
"haydi bakalım, buradan sonra direksiyon sizde" mi dendi.
"bizi ilgilendirmiyor artık, kendi başınasınız" mı dendi.
ya da ben mi öyle anladım?
hani bu ara hassaslığım alınganlığım üzerimde ya, ondan mıdır ki acaba?
ya da yanlış anlamış olmayı istediğimden mi, böyle garip hissediyorum kendimi?
biraz ağlamaklı, biraz kanadı kırık, biraz paniklemiş...

yanlış ya da doğru.
anladıklarım bende hayalkırıklığı hissi yarattı.
teoriler eyleme dönüşene kadar huzur bulamayacağım, sanırım.
belki de korktuğum gibi olmaz.
belki de olması gereken budur.

ah, tobiciğim yine neden bahsediyorsun böyle sen? diyebilirsiniz.
inanın ben de bilmiyorum.
kafam da duygularım da karmakarışık.
sadece dışavurabilmek istedim, belki biraz rahatlatır dedim.
belki,
sanırım,
bilemiyorum...