zişan asya'nın dişi çıktı :)

dün akşam aile arasında kızıma diş buğdayı organizasyonu yaptık. her zamanki gibi fotoğraf hafıza kartını evde unuttum. o yüzden kuzen tuğçe'nin objektifinden bir kare yayınlayabileceğim sadece. ama şimdilik :)
kızıma diş buğdayı çatlattık,diğer dişleri patır patır sağlıkla çıksın diye. başının üzerinden de 32 buğday tanesini sepeledik, 32 dişine de kavuşmak nasip olsun diye.
sonra kızımın önüne kitap, kalem, suluboya fırçası, tahta kaşık, telefon (ceren teyzesinin i-phone'unu koyduk ki, onu seçerse steve jobs olsun diye), makas, harici hard disk ve babasının tiyatro texti (tiyatrocu olur belki diye), spor ayakkabısını koyduk.
ve benim böcüşkomun seçimi ilk olarak tahta kaşık oldu. onu ivedilikle sol eline geçirerek sağ eliyle de kitaba uzandı. kitabı elinden bıraktığı gibi de suluboya fırçasını aldı.
sonuç olarak anlaşılıyor ki; tobi jr. master chef olacak, bunun üzerine yemek kitabı yazacak ama asıl mesleği olarak da pasta tasarımcılığını seçecek. hihihi :))

kuzumun ceren teyzesiyle diş kurabiyeleri yaptık. sevgili öğretmenimiz "kurabiyeden düşler- Ayşe"nin de bol bol kulaklarını çınlattık yaparken. kurabiyelerimizi poşetledikten sonra yukarıdaki etiketlerden yapıştırdık. diş buğdayımızı da küçük plastik kaplara koyduk. kabın çevresine yine benim hazırladığım bantları yapıştırdık. buğdayların üzerini fındık tozu ve renkli şekerlerle süsledik. diş buğdayımızın içine küçük altını temsilen 10 kuruş koyacaktık. 10 kuruşun çıktığı kişi de kızıma hediye alacaktı ama annane müdehalesi ile karşılaştık.
-"altın koymuyorsanız hiç koymayın. altını bulan kişi altını kullanarak bebeğe hediyeler alır. durup dururken kimseyi masrafa sokmayın" dedi. ee, biz de doğru söze peki dedik. gerçi kızımın düşünceli kuzenleri, yengeleri boş elle gelmemişler sağolsun. yine de bir sürü hediyemiz oldu :)

minnoşum pek bir mutluydu dün gece, evin kalabalığı ve gürültüsü karşısında biraz şaşırmış olsa da,özellikle önüne dizilen objeleri özgürce bızıklama fırsatı bulduğundan pek bir neşeliydi. misafirler gidene kadar uyumayan bıdığım saat 23.00 civarları uyudu nihayet. yorgunluktan bayılan miniğimi seyredip binlerce kez daha şükrettim.

ilk iki dişi için bu kadar tantana yaptık. 32. dişi için de babası kızına kısmet olur da araba alır inşallah, ben sıramı savdım :P