akşam yıldızı...

bugün komple can sıkıcı başından sonuna.
için için kabardıkça yürağim şu dilimi tutamıyorum.
hah, söyledim rahatladım hazzı taş çatlasa 5 dk. sürüyor.
"söylemese miydim?
sussaydım keşke.
ne gerek vardı duygularını söylemeye?
bak, yüzü düştü yine.
küstü mü ki? migreni tutmaz inşallah.
gidip özür mü dilesem?
ne için hissettiklerim için mi özür dileyeceğim? olmaz öyle şey.
içimden hissetmeyi ne zaman öğreneceğim acaba?
en iyisi gidip boşver regl olucam herhalde deyip konuyu kapatayım.
ya da susayım en iyisi."
gibi içsel soru cevaplarla devam ediyor.
nutellaya gömülüp ruffles komasına giresim var.
herşeyden öte deli gibi sigara içesim var ya neyse...

süper kahraman arkadaşım sayesinde bu karanlık gecede bir yıldız parladı az önce.
kimine göre klişe yada gereksizce.
ama beni mutlu ediyor. kendim olabildiğim ve böyle de kalabildiğim için ödül aldığım tek platform blog dünyası olduğundandır belki de.
uzun lafın kısası ödül aldım, evet başım göğe erdi :)

ödül bende elim sende diyerek paylaşmak isterim ki,
oscar goes to,
kara kitap
gece
geveze

öptüm hepiciğinizi, esen kalın, haydi baş baş :)