13.cuma ertesi, sevgililer günüsü...

13.cuma akşamı yolculukla başlar. 

terminalde; " biletler kimde, ee purple hanım kardeşimiz nerde kaldı, bi şiler mi yesek, aaa bana kraker falan alalım" gibi cümleler yığını içinde paldır küldür yola çıkılır.

gece 11'e doğru minik insan özgür'ün yeni malikanesine varılarak, kutuplardaki ilk gecemiz başlar. yeni evin derdi çok olur, doğalgazı da geç bağlanırmış diyerek götürülen  bütün kıyafetler üstüste giyilerek uyunur. 

ertesi sabah neşeyle kalkılarak, sıcak bir börekçiye sığınılarak kahvaltı edilir. sonra da turnuvaya doğru soğuktan kızarmış birkaç burunla yola çıkılır. (bir de kar bekleniyormuş, aman yarabbii...)

turnuva kayıtları, eşleştirmeler derken, geciken takım arkadaşları beklenerek, yerlerimizi alır, oyunumuza başlarız. akşamına ooooh bee bugün de bitti, yaşasın sevgililer ve go kankaları günü diyerek loslobosa gidilerek, tekilada kurtcuk, votka kovasında pipet, rakı şişesinde balık, arjantin icinde köpük olunur ve  bu özel gün kahkaha, dedikodu, bol gürültü ile sonlanır. 

küfelik ve komalıklar yatıştırıldıktan sonra, sızıntı uykusuna geçilerek, hafif başağrılı sabah karşılanır. sade kahvelerle günaydın denir. oyunlar başlar, sessizlik çöker. öğle yemeğiydi, ikinci turdu derkengün biteeer. sertifikalar, ödüller verilir. bi dahaki turnuva için gaza gelinir. gün biteeer. 

buruk vedalaşmalar olur, hiç kimse gitmek istemez ama zorunluluklar arkadan itekler.. eve dönüş; yorgun, uykuludur ama yüzlere aptal bir sırıtış yerleşmiştir. sevdiceğe "gene gelelim olur muuuu" diyerek bir sonraki turnuvanın yolu yapılır.  eve  varılır, tv karşısında uyuklanır ve bu güzel hafta sonu biteeeeer...