yine grip, yine davul bademcik:(

iki hapşırıktan sonra bi bakıyorsun, boğazından kulağına kadar kocaman bir şişlik. yutkunamıyorsun, halsizleşiyor ve yere paralel bir gün geçiriyorsun.  bir gün önceden dişçin sana "ooo, bademciklerin kıpkırmızı olmuş, dikkat et" diyor, onlar da haksız çıkarmamak adına davulcuk formuna geçiş yapıyorlar.

dün yatay istirahat modundaydım. ne kıpırdayacak halim ne de yutkunmaya mecalim vardı. evde adaçayı, bal, limonla yaptığım yumuşatma girişimi başarısız olunca ilk iş ofise gelemeyeceğim haberi vermek, ikincisi ise sevdiceğimi arayarak mızıklanmak oldu.  sağolsun sevgi şefkat perisi koca eve erken geldi, tıbbi gereksinimlerimi karşıladı. güzel yutulabilir bir yemek hazırladıktan ve ilaçlarımı portakal suyu eşliğinde verdikten sonra, "yarın öğlen 11'de bunu, yemekten sonra bunu alacaksın, pastili de sabah kalkınca al hemen, çok sıcak şeyler içme, kahveden ve sigaradan uzak dur"diyerek beni programladı. "bol bol dinlenmelisin"  diyerek de uyuttu bi güzel. sağolsun annemin eksikliğini hissettirmedi:)

sabah aradı "uyandın mı" diye. uyandım erkencikten, hazırlanmıştım. şaşırdı sevdiceğim ama şaşıracak bir durum yok. malum kriz zamanı işsiz kalmamak ve dünkü yokluğumu kapatmam için erkenden işe gitmem gerek. 

o eskidendi, grip ol, günlerce yavru kedi misali miyavlayarak yat, yayıl... bayılmadan yatmak yok bu devirde, büyümek böyle bir şey herhalde. 

hastayım ve çocuk olmak istiyoruuuuuum :(