insan neyle yaşar?

11. uluslararası istanbul bienali, bu soruya cevaplar aramış. dallı budaklı. 

konu tek, mesaj çok. 

yok efenim insanlar, marksizmi sorgulasınmış, brechte selammış, tolstoya göndermeymiş. 

alt yazısı olmayan sümerce bir film gibi. 

anla anlayabilirsen. 

ben ucundan bakma fırsatı buldum, bildiğiniz gibi. ya tamamına bakamadım, ya da algılayıcılarımda bir bozukluk var. 

antrepodan izlenimlerim daha çok insanın nelerle yaşamak zorunda kaldığı ile ilgili.

şiddet, politik kıyımlar, savaşlar, yokluk ve kıtlık, bla bla bla...

gerek sergileme düzeni, gerekse sanatçı abilerimizin ifade tarzları sayesinde akılda kalan tek izlenimim karmaşa.  

se vitaminimin de dediği gibi; "tobicim, belki de hissettirilmek istenen karmaşanın ta kendisidir" saptamasının doğru olmasını umuyorum:)

"basit, güzeldir" anlayışına ne oldu? demode oldu, herhalde.

geldiğimden beri sorup duruyorum, kendime neyle yaşar şu insan mahlukatı diye?

karar verdim gibi. 

bana göre;

insan, mutlu olma umuduyla yaşar.

cevaplarınızı umutla bekliyorum:))