bugüüün 23 nisaaaan, neşe doluyoooo insaaaaan:)))

sabah sabah böcüğüm beni, önce şevkatli sözlerle, sonra da; biraz itik tepik taktiği ile uyandırmayı ve yataktan kaldırmayı başardı. suratım 50 karış aşağıda kalktım, yüzüme soğuk şok uyguladıktan sonra gözlerimi açmayı başardım. giyindim, ofise doğru yola çıktım.

tahmin edersiniz ki, hiç kalkmak istemedim hem 23 nisan hem de, böcüğüm sevdiceğim bugün tatil ama ben değilim ühüü hüü. 

otobüste evine dönen bir sürü okul çocuğu vardı. gösterileri iptal edilmiş ama cıvıl cıvıldılar, içim açıldı valla.

içlerinde küçük bir kızcağız ağlıyordu, annesi de teselli ediyordu. 

meğerse kızımız ilkokul 1. sınıfmış. günlerdir şiir 

ezberleyip, prova yapıyorlarmış evde.

- ama biz gidip şiirimizi okumazsak Atatürk üzülmez mi? diye sordu annesine. 

ben bunu bir duydum gözlerim dolu dolu oldu. annesi de;

-üzülmez kızım benim, ama şiirini unutursan üzülür. hem annanenle dayınlar geliyor bak, gösterini bugün onlara yapacaksın, sonra baban sizi yunuslara götürecek. 

hem sen kendi bayramını kutlamazsan Atatürk daha çok üzülür. hadi gülümse biraz...

sonra çantadan mendil çıkartıldı, küçük kızın ağzı yüzü silindi, bol gürültülü sümük operasyonu yapıldı. küçük kız annesine kızdı;

-çok ses çıkarma, ayıııp...

:))

bütün otobüs güldük.

keyfim yerine geldi, trilaylayliii diye zıppıdı zıppıdı ofise geldim, işler beni bekliyor ama olsuuuuun.

bugün 23 nisaaaan, neşe doluyooo insaaaan :D

fotoğraf: http://karatay-bld.gov.tr