politobi-1

elimde katı meyve sıkacağı, günün keyifli anlarını çıkarmaya çabalıyordum, çıkmayınca ben de kendime keyif yaratayım dedim,  bugünkü politobi köşemizde.

ofiste yalnızım birkaç saattir, telefon da çok çalmadı. karışan, görüşen yok, oooh kebap. 

15 dakikalığına aylaklık molası verdim kendime. bekleyen tüm düşünceleri, işleri iteleyip uzaklaştırdım kendimden. 

radyoyu açtım, sıcak kahvem ve ben. hemen sağımdaki camdan bakınca gördüğüm;

çiçek açmaya başlayan ağacın dallarına oturmuş, ayaklarını sallayan çizgisel parmak kız olarak hayal ettim kendimi. 

...parmak kadarsın. 

bırak dünyayı, üzerinde olduğun ağaç bile kendinden binlerce kat büyük. 

ama sen sallan daldan dala, umurunda mı dünya? ohhh misss:P...

aylaklığımın 10. dakikasında ofis insancıkları geri döndüler ama olsun, buna da şükür ... :)